In het forum op onze online ontmoetingen zullen we ontmoeten: Marieke Haak, Natalie Knevel en Siebe Meindertsma, Zij zullen hun ervaringen delen hoe het was om uitgezonden te zijn geweest als gezin of samen met je ouders?
Ik ben Marieke, 45 jaar, geboren en opgegroeid in Zuid-Afrika, en op mijn 23ste getrouwd met Christiaan Haak. Wij zijn in totaal 18 jaar, van 2003-2021 voor de MAF uitgezonden geweest en hebben in Lesotho en Kenia gewoond en gewerkt. Wij hebben 4 kinderen van 21, 20, 16 en 14 jaar. In Lesotho was ik vooral met ons gezin en MAF werkzaamheden bezig en heb ik thuis les gegeven aan onze kinderen. Vanaf groep 3 gingen de kinderen naar school, eerst in Maseru, later in Nairobi. In de loop van de jaren heb ik me gespecialiseerd als Davis Counselor en kindercoach. In Kenia was ik werkzaam op een Internationale school, Rosslyn Academy, waar onze kinderen ook naar school gingen, en heb ik kinderen en jongeren met leerproblematiek, (zoals dyslexie, ADHD, en dyscalculie) begeleid. Momenteel ben ik met een vervolgopleiding autisme bezig. Sinds augustus 2021 wonen wij als gezin in Assen, Nederland en proberen wij hier ons draai te vinden. Ik werk momenteel bij de Internationale School van Groningen, als counselor. Ik hou veel van nieuwe dingen leren, reizen en nieuwe plekken zien en ontdekken, in wildparken rondrijden om dieren te zoeken, “braaien”, kampvuurtjes en verbondenheid, gastvrij zijn, mozaïeken en creatief bezig zijn en een-op-een begeleiding van kinderen en jongeren.
Mijn naam is Natalie Knevel en ik ben 26 jaar oud. Als kind heb ik totaal 9 jaar in het buitenland gewoond. Van mijn 1ste tot mijn 2de in Engeland, van mijn 2de tot 6de in Tanzania en van mijn 6de tot mijn 10de in Tsjaad om tot slot weer terug te verhuizen naar Nederland. Momenteel ben ik werkzaam als Tolk Nederlands Gebarentaal. Ik keer jaarlijks nog terug naar Tanzania, voor mij bekend als mijn thuis.
Mijn naam is Siebe Meindertsma. Van 2002 tot januari 2021 heb ik met mijn gezin in Bangladesh gewoond en gewerkt, zo’n 18 jaar dus. Ik werkte voor een Bijbelschool met de naam CCTB. Behalve lesgeven was vooral het onderhouden van de contacten met onze (afgestudeerde) studenten, met de kerken en met alle christenen een belangrijk deel van mijn werk. Mijn hoofdtaak was het helpen en bemoedigen van lokale docenten en studenten op het platteland, waar onze cursussen gegeven werden. Deze docenten zijn de groepsleiders van de Bijbelcursussen van CCTB in de vorm van TEE (Theological Education by Extension). TEE is onderwijs op afstand en vormt de basis van het werk van CCTB. In Nederland is ‘Kom volg Mij’ een voorbeeld van zo’n cursus.
Mijn vrouw Jelly en ik hebben drie kinderen, waarvan er twee in Bangladesh geboren zijn. De oudste twee zijn toen ze dertien waren naar een internaat in India gegaan, Hebron School. Daar hebben ze het erg naar hun zin gehad. Onze dochter Anna zit daar nu (mei 2022) nog steeds, in juni is ze klaar. Onze oudste zoon studeert in Groningen. Onze jongste zoon zit op het Gomarus College in Groningen en doet tweetalig onderwijs.
Jelly werkt nu in de zorg voor mensen met moeilijke psychische en een verslavingsachtergrond. Ik werk als woonbegeleider bij het COA op het AZC in Assen, met asielzoekers dus.
In 2016 ben ik van Indonesië naar Nederland verhuisd waar ik 9 jaar gewoond heb. Ik ben getrouwd met Hanneke en we wonen in een mooi huisje in het buitengebied van Vaassen. Eigenlijk ben ik mijn hele leven al TCK, voordat wij in Indonesië woonden hebben wij als gezin in de VS en Zuid-Afrika gewoond. Het mooie daaraan is dat je veel levenservaring opdoet en leert inzien hoe verschillend mensen naar dezelfde dingen kunnen kijken! Ook bracht het mij een sociaal-culturele gevoeligheid die ik nu goed kan inzetten bij mijn werk als verpleegkundige. TCK ben je en dat draag je mee je leven in, het is niet realistisch te denken dat het een fase van je leven is die voorbijgaat. Ik heb er ontzettend veel van geleerd en heb mooie tijden meegemaakt alleen eerlijkheid gebied wel te zeggen dat het ook vragen en negatieve gevoelens zoals gemis en ontheemdheid met zich meebrengt die je moet accepteren. Gelukkig zijn wij pelgrims op weg naar iets veel mooiers (Joh 14:2)! Ik kijk er erg naar uit om met jullie te spreken over mijn ervaringen als TCK